Właśnie, że nie jest bezsensowne, na tym polegała cała moc tego filmu, że był on wszędzie promowany jako dokument, że osoby z filmu nigdy nie zostały odnalezione itp. itd. A co innego odczuwasz, jak widzisz film na faktach (niby, ale swojego czasu każdy myślał, że był to film na faktach), a co innego, jak wymyślony scenariusz przez reżysera. Zresztą, przeczytaj sobie komentarz osoby, która oglądała ten film w odpowiednim czasie (ja się do nich niestety nie zaliczam):

Quote:Niska ocena Blair Witch Project na tym portalu jest zrozumiała. Film ten oglądałem w
2000 roku, przed dobą internetu, którego po prostu jeszcze prawie nikt nie miał. Wtedy
każdy, kto porzyczał kasetę VHS z tym filmem nie miał pojęcia, że jest to mistyfikacja.
Ludzie w wypożyczalniach nie wiedzieli. Nawet artykuły w prasie preparowano tak, żeby
wszyscy myśleli, że to autentyk. Sam dopiero kilka lat po obejrzeniu dowiedziałem się o
tym. Było to zjawisko niesamowite, graniczące z masową paranoją. Strasznie głośno było
o tym filmie, co było wynikiem wprost genialnej kampanii reklamowej. Po prostu każdy
myslał, że oni naprawdę tam poginęli. Na tym polegała genialność tego filmu.

Paranormal był stylistycznie taki jak BWP, ale nie miał tej mocy, bo każdy wiedział, że to bajka. Dlatego też jest w moim mniemaniu gównem, tak jak 95% horrorów filmowych i mimo, że BWP mi się kompletnie nie podobał (bo nie oglądałem go w odpowiednim czasie), to szanuję ten film za zrobienie czegoś innego, czegoś, co tak naprawdę wprowadziło powiew świeżości. Drugi taki film nie powstanie.