Oglądałem ten film w dniu wydania więc sporo czasu minęło ale wciąż wspominam go dobrze i jest to z pewnością film - dramat nietypowy (w dramacie musi być coś nietypowego bym mógł go oglądnąć). Oglądałem go z całą rodziną i nie było jednej osoby, której film się nie spodobał lub takiej, która by się nudziła choć chwilę. Utwór Clinta Mansella - Lux Aeterna - wbił mi się w pamięć aż do teraz i cieszyłem się mogąc usłyszeć drugą połowę w Królu Arturze.
Niestety film cierpi na mankament wielu dramatów. Mianowicie, nie ma się ochoty by do niego kiedykolwiek wracać :)