"Pogrzebany", "Drive", "Gran Torino" - GT bardzo mi się podobał, pozostałe to dno.
"Essential Killing" - wiedziałem na co idę, ale i tak się rozczarowałem.

Czasem chodzę do kina tydzień, dwa po premierze i zwykle jestem sam na sali. Może pojawić się jeszcze kilka innych osób, ale jest luz.

Przygody? Nic specjalnego... Banda nastolatków śmiejąca się z byle czego to w sumie norma na filmach z przynajmniej lekkim akcentem komediowym. Czasem zdarza się, że komuś nogi same chodzą i cały rząd się przez to trzęsie. Innym razem ktoś co jakiś czas kopie z tyłu w siedzenia (na szczęście nie moje, wygląd robi swoje). Ludzie kursujący co chwilę do kibla, przez co muszę wychodzić z mojej wygodnej pozycji. Komórki, rozmowy itd.
Raz głośniki po jednej stronie nie działały i musiałem interweniować, bo cała sala albo głucha, albo się boi.

W domu oglądam filmy w wersji oryginalnej, ale w kinie napisy mimo wszystko przyciągają wzrok. Często jest to irytujące, bo występują durne błędy, np.:
-przed grupą bohaterów stoi czołg. Jeden pyta "tank?", a na dole napis "zbiornik?"
-"figures" przetłumaczono jako "figury", gdy chodziło o mniej więcej "domyśliłem się"
Większości nie pamiętam, a pewnie sporo przegapiłem, bo jednak staram się nie zwracać uwagi na napisy.