Nie chodzi mi o prostactwo jak grubiaństwo, a skrajność normalności, powtarzalność, przelecenie kartki z pytaniami.

Quote:1) najpierw piszesz, że śmiech Niezapominajki "naprawdę obniża jakość wywiadu, skoro już po pięciu minutach miałem serdecznie dość." Potem piszesz, że się takimi rzeczami nie przejmujesz. To jak to w końcu jest ?

Nie odpowiem. Za każdym razem, gdy mam tłumaczyć pojęcie ironii, czuję obrzydzenie.

Quote:To jak jakby nie oczekiwać pieniędzy za udzieloną powiedzmy pomoc, a potem być wkur*wiony, że tak mało zapłacili.

Bardziej jakby dostać w zamian obdarty/posmarkany banknot.

Wiatry w mojej głowie prowadzą mnie.