Każdy, kto interesuje się Związkiem Radzieckim uzna tę pozycję za arcyciekawą. W książce można przeczytać wspomnienia Wiktora Suworowa z czasów, gdy nie widząc większych perspektyw w życiu rolniczym, wstępuje do Armii Czerwonej. Autor z wielką dokładnością oraz dowcipem ukazuje bezsens systemu komunistycznego oraz głupotę i hipokryzję ludzi będących wtedy na najwyższych stanowiskach. Pokazuje bałagan panujący zarówno w armii, jak i administracji radzieckiej (O cholera, wyprodukowaliśmy za dużo nawozu. Trzeba to wywieźć do magazynu. Ale tamten jest już zapełniony! No to co teraz? Jak to co, wywalamy wszystko do rzeki!). Ponadto, autor dzieli się też z czytelnikiem swoimi doświadczeniami z czasów inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji - bałagan podczas przygotowań, tragiczny stan techniczny używanego sprzętu i chore przepisy, które nie mają kompletnie zastosowania w rzeczywistości. Nie spodziewajcie się, że w tej książce znajdziecie jakieś sceny batalistyczne - autor skupia się w całości na ukazaniu głupoty władz komunistycznych.

Tak przy okazji - zna ktoś jakieś książki zawierające wspomnienia żołnierzy radzieckich z okresu walk II wojny światowej?