Wiedźmina pierwszy raz przeczytałem w gimnazjum i bardzo mi się wtedy spodobał. Po raz drugi sięgnąłem po niego w zeszłym roku i uznałem, że opowiadania fajne, Jaskier jest bardzo dobrze zrobioną postacią, a Geralt ma czasami mocne teksty, to od, chyba, czwartego tomu wszystko się psuje, żeby nie powiedzieć dosadniej.

Sapkowski wchodzi w tematy filozoficzne i wyciąga wnioski godne trójkowego ucznia na teście gimnazjalisty. Zaczyna plątać wszystko, natomiast historia miłosna Jenneffer i Geralta jest zupełnie nie do pojęcia. Wątek Ciri, jej umiejętności i podróży jest dla mnie przykładem, że Sapkowski miał dużo pomysłów, ale nie wiedział jak je wmontować w sagę. Mimo wszystko uważam, że warto się z Wiedźminami zapoznać, bo czyta się to lekko, nawet przyjemnie i nie zajmuje to dużo czasu. Świat, który jest przedstawiony w sadze jest dosyć spójny i nieźle opisany, a niektóre postacie trzymają poziom od początku do końca.

Ale opowiadania i tak lepsze. : D