Ano, mam pomysła.

Opisujemy tutaj ostatni film lub też filmy, jakie widzieliśmy, relacjonujemy nasze odczucia, a także próbujemy forsować swoje opinie, nabijamy sobie posty i się podniecamy.

"Ostatni człowiek na Ziemi" (1964)

Jestem świeżo po seansie. Na film natrafiłem przypadkowo, chciałem sobie obejrzeć wieczorem jakiś niskobudżetowy horrorek, więc otworzyłem filmografię Vincenta Price'a i szukałem jakiegoś filmu o ciekawym tytule. Miałem szczęście, obraz ten jest tzw. domeną publiczną, czyli upraszczając: do produkcji nikt nie posiada praw, tak więc film może być swobodnie rozpowszechniany w internecie. Całość do obejrzenia tutaj.

"Ostatni człowiek na Ziemi" jest ekranizacją książki "Jestem Legendą" autorstwa Kogoś Tam (według Wikipedii - ekranizacją dość luźną). Film opowiada o Robercie Morganie - człowieku, który jest, cóż, ostatnią żyjącą osobą na Ziemi. Tajemniczy wirus zamienia wszystkich ludzi oprócz Morgana, który z niewiadomych powodów jest odporny na wirus, w wampiry. Ten musi co noc odpierać ataki nocnych drapieżców na swój dom.

Muszę przyznać, że opis filmu mnie zaintrygował, tak więc czem prędzej do wszedłem na YT, znalazłem film, podłączyłem słuchawki do laptopa, którego odpowiednio wcześniej położyłem na swoim tłustym bębenie i zacząłem oglądać film. Co mogę o nim powiedzieć? Na pewno od samego początku film może urzec klimatem - Morgan jest wrakiem człowieka. Od 3 lat żyje w samotności, nocne ataki wampirów na jego dom, który zamienił w fortecę, stały się dla niego jedynie irytującą rutyną. Każdy jego dzień składa się z tych samych czynności: wstaje o świcie, je śniadanie (część rutyny - je po to, aby utrzymać siły, nie dla przyjemności), a następnie wyrusza, aby zdobyć rzeczy niezbędne do przetrwania: czosnek i lustra, które odstraszają wampiry, odpowiednie narzędzia, które pozwolą mu wytworzyć broń, czasami bez większej nadziei nada komunikat SOS. Jego życie jest efektem nie chęci, a wręcz instynktu przetrwania. Tak, klimat jest bardzo mocną stroną tego filmu. Morgan jest zmęczony, zrozpaczony, podczas oglądania filmu czułem do tej postaci autentyczne współczucie.

Aktorstwo: tu mam dylemat. Film został nakręcony przy bardzo małym budżecie, w efekcie czego sceny kręcono bez dźwięku, a wszelkie kwestie aktorów oraz efekty dźwiękowe dodawano już w postprodukcji. I tu jest zgrzyt: ruchy warg aktorów bardzo rzadko pokrywają się z dialogami, a aktorzy wykonują raczej... bardzo przeciętną pracę, jeśli chodzi o grę aktorską. O ile Vincent Price doskonale oddaje emocje swojej postaci za pomocą ekspresji twarzy, to już w jego głosie brakowało mi emocji. Miałem wrażenie, że wypowiadając kwestie na planie był w stanie o wiele bardziej wczuć się w rolę, niż w studiu nagraniowym. To samo tyczy się reszty aktorów występujących w filmie (poprzez reminiscencje poznajemy życie Morgana sprzed epidemii wywołanej wirusem). Brak emocji w ich głosach czasami sprawiał, że film po bardzo mocnych początkowych scenach, w pewnych momentach stawiał pomiędzy mną, a tym, co się działo na ekranie grubą ścianę, przeszkadzał w emocjonalnym angażowaniu się w akcję filmu.

To w sumie jedyny problem, jaki miałem z filmem. Miał jedną scenę, którą mógłbym określić makaronizmem "creepy" ("let me in... let me in..."), co jak na taką staroć, to doś spore osiągnięcie. Losy Morgana mnie wciągnęły, prawie 1,5 h, przeleciało bardzo szybko.

7/10 w mojej ocenie. Gdyby nie problemy z dźwiękiem i grą aktorską, spokojnie dałbym 9. Zdecydowanie polecam obejrzeć z kumplami późnym wieczorem przy zgaszonych światłach na jakiejś imprezie. Takie czarno - białe horrory w moim odczuciu tworzą najlepszy klimat.

EDIT: Aha, żeby nie było: książki, na podstawie której powstał ten film, nie czytałem oraz nie oglądałem wersji z Willem Smithem. Ponoć w latach 70-tych powstała też inna ekranizacja. z Charltonem Hestonem w roli głównej, tego filmu też jeszcze nie miałem okazji zobaczyć.

Wersję z lat 70-tych mam na posiadaniu (Człowiek Onega). Nie jest to zły film, ale (choć bliższy fabule książki) nie porywa jak mocno zmieniona wersja z Willem Smithem w roli głównej. Opuszczone miasto lat 70-tych prezentuje się ładnie, ale nie czuć tego klimatu, co w nowszej części. Nie wiem, może powodem jest to, że nowszą obejrzałem wcześniej, także przed zaznajomieniem się z wersją papierowa.
Nie widziałem wersji czarno-białej, ale obiecałem sobie nadrobić zaległości.

X-Men: First Class (2011)

[ Fabuła, bohaterowie pierwszoplanowi ]
Opis fabuły maksymalnie uproszczony- wiem dobrze, jak spojlery potrafią wszystko zepsuć.

Film przedstawia genezę konfliktu (między mutantami a ludźmi), który został przedstawiony w pierwszych trzech filmach.
Najważniejszymi bohaterami filmu są: Charles Xavier, znany jako Profesor X (James McAvoy) oraz Erik Lensherr (Michael Fassbender), czyli Magneto. Zostajemy zapoznani z ich historią, poznajemy motywy ich działań, dowiadujemy się, co ich poróżniło itp.
Akcja filmu rozciąga się na kilkunastoletni okres czasu, lecz główna jego część rozgrywa się w latach (zgaduję) 1950-1960.
O istnieniu mutantów wiedzą nieliczni. Jeden z nich, Sebastian Shaw (Kevin Bacon), postanawia wywołać trzecią wojnę światową. Bohaterowie, razem z grupą mutantów- wolontariuszy, postanawiają go powstrzymać.
Pod względem fabularnym brak większych zastrzeżeń- jest zaskakująco dobrze, zwłaszcza w porównaniu do Genezy: Wolverine. Choć nie wywołuje żadnych silnych emocji, jest przyjemny w odbiorze, acz wcale nie głupi. Owszem, zdarzają się sytuacje typu "gadam i gadam, aż nastąpi zwrot akcji" itp., ale już się chyba przyzwyczaiłem. Do gry aktorskiej też przyczepić się nie mogę- solidna siódemka.

[ Efekty, oprawa wizualna ]
Nie mam dużo w tej kwestii do powiedzenia. Wybuchy wyglądają jak wybuchy, moce mutantów są odpowiednio efektowne, to jak je wykorzystują też zasługuje na pochwałę (Magneto :cool:). Sceneria jest jedynie ładna, kostiumy są głupie (czyli tak, jak być powinno).
I tyle.

[ Dźwięk ]
Jeżeli nie jestem w stanie przypomnieć sobie ani jednej nuty z jakiegokolwiek utworu z filmu.. Średnio, nawet bardzo (Motyw z Batmana: Początek, chociażby, zapamiętałem natychmiast i do dziś nie zapomniałem- sztuczki dźwiękowców się opłaciły). Reszta OK, tu pizgnie, tam palnie, uszy nie bolą.

Ocena końcowa

7/10

Dużo lepszy od poprzednika, ciekawy, acz niedopracowany.

"Człowiek Widmo" (2000)

Film ssie.

Opowiada on historię młodego, narcystycznego naukowca, którego imię oraz nazwisko zdążyłem już zapomnieć. Otóż ów młody naukowiec pracuje nad jakimś środkiem, który po wstrzyknięciu do organizmu sprawia, że osoba, której zaaplikowano to cudo, staje się niewidzialna. Nieodwracalnie. No, o ile oczywiście nie otrzyma serum, ale tego jeszcze nikt nie był w stanie stworzyć.

A więc nasz doktorek, w którego wciela się Kevin Bacon, pracuje w tajnym, podziemnym laboratorium wraz z ekipą 6 pomagierów. Przyjmuje zastrzyk, staje się niewidzialny, z czasem przestaje mu się to podobać, nikt nie jest w stanie stworzyć serum, bla, bla, bla, morderstwa.

Tak. Film trwa 1,5 h., z czego godzina przypada na nieudolnie opowiedziany i nudny film science fiction, który nawet nie próbuje wytłumaczyć jak szczepionka niewidzialności została wynaleziona, oraz jak wyglądają prace nad serum. Serio. Wiem, że to science fiction (czytaj: "bullshit"), ale jakieś wyjaśnienia chyba by się jednak należały widzowi. Dodatkowo, w tym filmie nie ma absolutnie ani jednej postaci, którą dało by się lubić. Mamy naszego protagonistę - sku*wiela, który co chwila rzuca słabe żarty, a grający go Kevin Bacon dodatkowo niemiłosiernie szarżuje swoje kwestie. Serio, czasami jak się słucha, co on robi ze swoim głosem, to po prostu chce się śmiać, bo już nic innego chyba nie pozostaje. Reszta jest nijaka. Aha, najwyraźniej w świecie amerykańskiej nauki wszystkie kobiety są atrakcyjne jak cholera.

Po minięciu godziny, film nagle postanawia zamienić się w slashera. Whateva, nie żebym jakoś specjalnie dbał o którąkolwiek postać występującą w filmie. Cały film był nudny. I część SF i część slasherowa. Aha, CGI gore = fail.

3/10. Za cycki. I pomyśleć, że ten film wyreżyserował Verhoeven.

Rocky 1, 2, 3, 4 Miazga :> zostało mi jeszcze trochę do obejrzenia ale filmy są
świetne :D

Edit :
@down. Wybacz zbyt dużo rzeczy wczoraj robiłem i się zamotałem.

A więc na tą całą serię rzuciłem się jakieś pare dni temu. Co oczywiście nie
oznacza, że już jej kiedyś nie widziałem po prostu miałem ochote obejrzec je od nowa.
Filmy są dość stare sięgają lat 70-80. Mimo iż po sukcesie pierwszego
filmu reszta robiona była właśnie z powodu tego sukcesu i chęci zarobku to i tak
dają one do myślenia. Brakuje takich filmów w obecnych czasach. Zasypywani jesteśmy
głupimi polskimi filmami jak "Ciacho". Rocky ma swój przekaz i to jest w nim wspaniałe.
Polecam każdemu

Rocky 1 : http://www.filmweb.pl/film/Rocky-1976-9190
"Rocky" jest to film o bokserze Rocky'm Balboa. Rocky (Sylvester Stallone) jest typowym szarym człowiekiem. Walczy w podrzędnych klubach za marne pieniądze. Podkochuje się w dziewczynie ze sklepu zoologicznego, ta jednak nie zwraca na niego większej uwagi. Pewnego dnia otrzymuje propozycję stoczenia pojedynku o tytuł mistrza świata wagi ciężkiej z obecnym mistrzem Apollo Creedem (Carl Weathers). Rocky podejmuje wyzwanie. W pojedynku z mistrzem walczy nie tylko o tytuł, ale także o szacunek do samego siebie.

Rocky 2 : http://www.filmweb.pl/film/Rocky+2-1979-9191
W filmie "Rocky II" mają miejsce bardzo ważne wydarzenia dla głównego bohatera. Rocky (Sylvester Stallone) po wyjściu ze szpitala oświadcza się swojej dziewczynie, Adrian (Talia Shire). Niedługo potem biorą ślub. Rocky postanawia zerwać z boksem i zająć się czymś innym, w tym wypadku są to reklamy. Prasa i telewizja ciągle atakują mistrza, sugerując, że walka Rocky'ego i Apollo (Carl Weathers) była sprzedana. Apollo czując się urażonym wzywa Balboe do rewanżu, ten natomiast unika konfrontacji jak tylko może. Na domiar złego jego żona po urodzeniu syna zapada w śpiączkę. Rocky w końcu decyduje się na rewanż z Creedem. Pod bacznym okiem trenera Mickey'a Goldmilla (Burgess Meredith) przygotowuje się do walki.

Rocky 3 : http://www.filmweb.pl/film/Rocky+3-1982-9192
Po wygranej z Apollo Creedem (Carl Weathers), Rocky (Sylvester Stallone) jest okrzyknięty mistrzem i wszystko układa się po jego myśli. Spędza więcej czasu z rodziną, zaprzyjaźnia się nawet z Creedem. Jednak w pewnym pojedynku z aroganckim Clubberem Langiem (Mr. T), zostaje pokonany i cały czar pryska. Poza najbliższą rodziną, jedynie Apollo Creed nie pozostawia Rocky'ego i pomaga mu stanąć na nogi oraz doprowadza do rewanżu z Langiem...

Rocky 4 : http://www.filmweb.pl/film/Rocky+4-1985-9193
Tym razem Rocky Balboa (Sylvester Stallone) zmierzy się z rosyjskim mistrzem świata amatorów Ivanem Drago (Dolph Lundgren), zwanym "Syberyjskim Expresem". Do USA przybywa rosyjski mistrz wraz z żoną i trenerami. Apollo Creed (Carl Weathers), przeciwnik Rocky'ego z części I i II pragnie efektownie zakończyć karierę i dlatego decyduje się na pokazową walkę z Drago. Jednak walka kończy się tragedią. Apollo w wyniku ran umiera na ringu. Rocky, czując się odpowiedzialnym za śmierć przyjaciela, wyjeżdża do Rosji, aby stoczyć największą i najniebezpieczniejszą walkę swego życia.

Wstawiasz opisy fabuły z filmwebu? A gdzie przemyślenia nt filmów, jakie wymieniłeś?