Mnie również zdecydowanie lepiej słucha się anglojęzycznych let's playerów. W Polsce niewiele jest osób, które nagrywają zagrajmy 'z powołania'. Większość tworzy swoje filmy na zasadzie "skoro inni to robią, dlaczego sam mam nie spróbować?" Takie podejście nie daje wielkich szans na osiągnięcie sukcesu.

Z polskich twórców zagrajmy najbardziej przemawia do mnie komentarz czlowiekazwyzyn - nie dość, że ma charyzmę, to w dodatku pokazuje gry, których nie sposób znaleźć u innych polskich let's playerów. Przyznam, że lubię także słuchać Niezapominajki i manogame. Spójrzmy też prawdzie w oczy - nie wystarczy być dobrym, by zdobyć popularność (mierzoną liczbą subów). Jeśli ktoś jest dobry, a nie udziela się na kanałach innych let's playerów (i nie komentuje ich filmów), to trudno mu będzie przebić się przez gąszcz nie mających nic ciekawego do powiedzenia trzynastolatków. Trafiłem ostatnio na kanał gościa, który nagrywa od przeszło dwóch miesięcy i ma zaledwie dziesięciu widzów (a jeszcze tydzień temu miał sześciu), mimo że pokazuje ciekawe gry i podaje sporo ciekawostek na ich temat (a w dodatku potrafi się całkiem sensownie wysłowić). Nie można więc mierzyć jakości czyichś nagrań ich popularnością.

Jeśli chodzi o mnie i o moje filmy, to mam o nich jak najbardziej krytyczne zdanie. Z jednej strony chciałbym zastosować się do rad Gika, a mam doświadczenie w pisaniu recenzji, więc teoretycznie powinno mi być łatwiej, z drugiej - jeśli rozgrywka trwa pięć czy dziesięć godzin, to naprawdę trudno jest przez cały czas wyrażać swoją opinię na temat poszczególnych elementów gry. Nawet jeśli poświęci się na to pół godziny czy godzinę, to i tak zajmie to niewielki procent objętości filmu.

Na koniec pytanie - czym jest sukces? Czy sukcesem jest popularność filmów czy ich wysoka jakość? Jeśli ktoś pragnie popularności, to powinien być medialny i komentować filmiki znanych let's playerów, a także udzielać się na ich kanałach. Oprócz tego powinien się skupić na nagrywaniu zagrajmy do popularnych gier (przynajmniej na początku) i nadać swoim filmom jakąś cechę charakterystyczną (słynne 'yeah pięknie' VV). Jeśli ktoś myśli o wysokiej jakości swoich filmów, to powinien wypracować sobie własny styl, nagrywać zagrajmy do gier, o których sporo wie, opowiadać o rozgrywce w ciekawy sposób, unikać jednostronnego komentarza. To ostatnie jest ważne, bo jeśli ktoś jest zbyt monotonny i nie potrafi w żaden sposób zaskoczyć widza, to wirtuozem raczej nie zostanie.

W kwestii krytyki jestem ostrożny - wolę wypowiadać się na temat ogólnych tendencji niż na temat konkretnych filmów (chyba, że mamy do czynienia z ciężkimi przypadkami). Zdaję sobie sprawę, że wielu nagrywa dla własnej satysfakcji, poza tym staram się być wyrozumiały dla wszelkiego rodzaju twórczości niekomercyjnej. Zresztą kto zna specyfikę youtube, ten wie, że wszelkie spory kończą się tam zazwyczaj na argumentacji 'ad personam'.

(29-03-2011 21:20 )Gik Wrote:  Chcę porównania gry do jej poprzedniczek (...), lub do innych gier studia, które ją stworzyło. (...) Poprzez odczucia płynące z gry miałem na myśli stosunek do niej: podoba się czy nie, co się podoba, co nie, dlaczego akurat robi zagrajmy z tej gry.

O, jak fajnie ;D Okazuje się, że wg. Twoich kryteriów coś w moich LP jest ;] Nie uważam, że są bliskie Twojej idei, jednakże pewne podobieństwo zauważyłem od razu ;]

Co do tematu, to bycie Bunga na topie wg. mnie spowodowane jest następującymi czynnikami:

Po pierwsze i najważniejsze - czas pojawienia się. To jest jak na rynku - jest popyt, trzeba rzucić jakąś podaż. Inaczej mówiąc: "right man in the right time", bądź trywialnie: "szczęście".

Po drugie - głos. Ma przyjemny głos, w porządku się go słucha.

Następnie - charakter + umiejętności. Bungo jest miły, przeprasza za różne niedogodności itp., czasem zażartuje. W grach omawia co dokładnie się dzieje, co robi i dlaczego. Zbytnia dokładność takiego opisu daje jedynie "smak", coś co nie wszystkim musi się podobać, ale większość przymyka na to oczy, ponieważ finalnie:

Jest znany. Wszyscy w tym środowisku go znają, wszyscy oglądali/widzieli kiedyś. Nawet jak znajdzie się ktoś, kto zetknął się z LP w innym miejscu, to i tak dojdzie do Bunga prędzej czy później i będzie patrzył na "najbardziej znanego Zagrajmera", co już wstępnie nastawia takiego odbiorcę pozytywnie. Takie nastawienie pozytywne zwiększa tolerancję.

To wszystko składa się na popularność. Co się składa na jakość? Już wiele bardzo trafnych wypowiedzi było w tym temacie, jednakże dodam, że sam robię po prostu takie filmy, jakie sam bym chciał oglądać. Ja na przykład nie lubię, jak ktoś jest alfą i omegą, który zamierza prowadzić wykład (to może być fajne jedynie, gdy mnie tematyka interesuje). Jest to skrajny przypadek opisywania ciekawostek. Tak mnie odrzucił VVitchaven w jednym z odcinków z HAWX (+ jego 'nosowy' głos).

Ja, gdy nagrywam, stawiam na własne pomysły (czasem jakiś się zdarzy ;]) + jakość materiału i obróbki. Jedyne przygotowanie jakie czynię jest takie, że nie nagrywam gdy mam kiepski humor, nawet jak mam czas. Być może kiedyś spróbuję przygotowywać się do gry, ale na pewno nie poprzez uprzednie przejście jej fragmentu - to zabija emocje (wstęp Bulletstorma mi to objawił).

Mam jeszcze bardzo dużo do dopracowania, nigdy nie będzie to 100% tego, do czego dążę, gdyż poprzeczka się stale podnosi. Na razie bardzo mało konstruktywnej krytyki otrzymałem, a ona jest bardzo ważna, szczególnie odnośnie technikaliów (charakteru na zawołanie nie zmienię ;]).

Podsumowując, kluczem do sukcesu jest:
- jeśli dążysz do popularności - szczęście (+ marketing ;]), trochę umiejętności, znośny głos i podaż gier, na które jest popyt.
- jeśli dążysz do doskonałości - upór, perfekcjonizm, pomysłowość, samokrytyka i konstruktywna krytyka widzów.

Ale czymże jest doskonałość bez popularności? Bądź popularność bez doskonałości? Perfekcyjnie by było, gdyby szły one bezpośrednio w parze, gdyby każdy improvement poczyniony przez twórcę był mierzalny w przyroście popularności. Jak wszyscy wiedzą - tak niestety nie jest. Szkoda, gdyż taka popularność daje satysfakcję i przez to motywację do dalszej pracy, a popularność bez pracy może degenerować.